İçindeki boşlukları dolduramıyosa Ankaraya gitmek neye yararki hatta eskisinden daha büyük boşlukların varsa artık... "keşke gitmeseydim en azından 11 kasım daha güzel geçerdi." düşünceleri beynimde uçuşuyo. "Neye yaradı şimdi artık içimde oraya gitme isteğide kalamdıı .. Ders çalışma isteğide.. İstanbulda kalmayı zaten istemiyorum .. peki okul ..? başka yerde okumaktansa hiç okumam daha iyii " düşüncesiyle başa çıkmaya çalışırken birden aklıma geliyo .. "böyle bi seçeneğim yok.." sonra içimdeki ses aklıma gelen düşünceye hemen karşılık veriyo.. "ama artık benim için bi anlamıda kalmadı.." neye yaradıki bukadar mutluluk sonuç olarak eskiden hayatıma mutluluk katan insanlarında benim için başkasından farkı kalmadığını gördüm Ankarada.
Mide ağrılarım her geçen gün artıyo ,dershane okul hepsi birbirinden kötü .. Aynaya baktığımdada bana bakan başkası artık bana hiç benzemeyen başk biri.. Gözlerinin çevresinde mor halakalar saçı başı dağınık yüzü benimkinden kat kat kat daha beyaz hatta şeffaf çirkin.. Gülmeye çalışır gibi bi tebessüm var yüzünde ama kayboluyo zamanla . Öyle olmak istemiyorum .Böyle devam etmekte...
Şebnem..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder